İzmir,
Türkiye’de İstanbul’dan sonra yaşayabileceğim ikinci ve tek şehir. Gittiğimde
sokaklarında rahatça dolaştığım yegane şehir.
Tertemiz ve palmiye ağaçları sırasıyla dizilmiş sokakları, Kordonboyu, Karşıyaka’
daki balıkçı barınakları, eski Sevinç pastanesi, şimdilerde Reyhan pastanesi, tarihi asansörü,
Darıo Moreno sokağı, Balçova’sı,
birbirinden lezzetli balıklar yenilebilecek balıkçıları, tertemiz sokaklarıyla
Alsancak’ı, Sevgi yolu. Anlatılmaz ancak
yaşanır bu şehirde. Hep istedim yaşamayı orada. Seyahatler nedeniyle en çok
gittiğim şehirdi benim. İzmir seyahati olunca deymeyin keyfime. Gidince yapılacaklar
belli. Sabah öncelikle şöyle sıcak bir çay ve boyoz. Öğlen Alsancak Gül sokakta
Venedik pizza, şahane bolonez soslu spagetti ve pizza. Akşamüzeri mutlaka bir arkadaşımla Sevinç
pastanesinde çikolatalı pasta, çay eşliğinde. Tabi akşamı iple çekiyorum,
Alsancak Kıbrıs Şehitleri caddesinde balık, rakı ve midye dolma. Gece olduğunda
İzmir Alsancak’ta dolaşmak hem çok keyifli olur hemde çok rahat dolaşırdım. Sonra
doğru otele. Ertesi gün işler bitince, sevgi yoluna gidip bir tur atmak bana en
çok keyif veren şeylerden biriydi. Kitapçılar, gümüşçüler. Aslında gerçekten
İzmir’de yapılabilecekler o kadar çoktur ki, zamanın nasıl geçtiğini hiç anlamazsınız.
Bana İzmir’i hatırlatan en güzel şeylerden biri de, akşamüzeri genellikle
Levanten’lerin saçlarını yaptırıp, en şık giysilerini giyip, Sevinç
pastanesinde çay içip yaptıkları sohbettir. Sevinç pastanesi diyorum çünkü
80’li yıllarda genellikle herkes oraya giderdi. İzmir’de çok sayıda Levanten
yaşar ve ben onların herşeye olan saygılarına hep hayran kalmışımdır. Hep
anılarım arasındadır. Şimdi artık seyahat yok, İzmir’e yerleşemedim tabi ama
kızım İzmir Dokuz Eylül üniversitesini kazandı ve şimdi orada yaşıyor.
Dolayısıyla yerleşemedim ama kızımı yerleştirdim ve benim bir yarım zaten şimdi
orada.
Arkadaşlarım kendin gidemedin ama kızını yolladın diye takılıyorlar bana. Öylede oldu.
Arkadaşlarım kendin gidemedin ama kızını yolladın diye takılıyorlar bana. Öylede oldu.
İşte benim bildiğim ve çok sevdiğim İzmir.
Çok güzel bir yazı. Elinize sağlık...İzmir bir prensestir.Demiş Victor Hugo'da...
YanıtlaSil